Ezber

ve biterken penceremde gün batımı
kırık kanatlarımı kimsesiz bir geceye açıyorum.
yitirdiklerim kendi içimdeyken hala
ben yeni yitirilmişliklere dalıyorum.
ışığımı kaybettim
körlemesine gidiyorum
ama yolu ezbere biliyorum.
ağzımın içinde binbir dilde ağıtlar dolanıyor
yitip giden gün ışığımın ardından.
körlemesine gidiyorum
ama yolu elbette ki ezbere biliyorum.